jk •4 mar 2022 11:38 Skomentuj (687) Niemal każdy obywatel Polski może zostać wezwany do służby w przypadku powszechnej mobilizacji lub wybuchu wojny. Są jednak pewne wyjątki. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny dotychczasowy stosunek pracy pracownika zostaje zawieszony (fot. DGRSZ/MON) Obowiązkowi służby wojskowej podlegają obywatele polscy, począwszy od dnia, w którym kończą osiemnaście lat życia, do końca roku kalendarzowego, w którym kończą 55 lat, a posiadający stopień podoficerski lub oficerski – 63 lata. Zwolnienie z czynnej służby wojskowej następuje w razie uznania żołnierza przez wojskową komisję lekarską za trwale lub czasowo niezdolnego do służby wojskowej, a także w przypadku demobilizacji poszczególnych roczników lub grup żołnierzy określonych przez Ministra Obrony Narodowej. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny dotychczasowy stosunek pracy pracownika zostaje zawieszony. W przypadku powszechnej mobilizacji lub wybuchu wojny niemal każdy obywatel Polski może zostać wezwany do służby. Ograniczeniem mogą być zajmowane stanowisko, wiek lub stan zdrowia. Źródło: Ustawa z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej Interesują Cię biura, biurowce, powierzchnie coworkingowe i biura serwisowane? Zobacz oferty na Obowiązkowi służby wojskowej podlegają obywatele polscy, począwszy od dnia, w którym kończą osiemnaście lat życia, do końca roku kalendarzowego, w którym kończą 55 lat, a posiadający stopień podoficerski lub oficerski – 63 lata. Wyjątkiem są osoby, które ze względu na stan zdrowia zostały uznane za trwale niezdolne do tej służby. Wyjątek stanowi także pewna grupa kobiet, matki lub kobiety w ciąży. Źródło: Ustawa z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej Kogo nie powołuje się? Są jednak pewne ustępstwa. Nie powołuje się do czynnej służby wojskowej osób podlegających obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej uznanych za zdolne do tej służby: - obywateli polskich, którzy stale zamieszkują za granicą i którzy nie posiadają miejsca pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad trzy miesiące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin. PODOBAŁO SIĘ? PODZIEL SIĘ NA FACEBOOKU

W dniu 16 stycznia 2019 r. Sąd Apelacyjny w Lublinie wydał wyrok, w którym wskazał, iż wykładnia przepisów ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej skłania do konkluzji, że wolą ustawodawcy było takie ukształtowanie warunków zatrudnienia i zabezpieczenia społecznego żołnierza rezerwy odbywającego obligatoryjną (pod groźbą kary) służbę wojskową lub ćwiczenia wojskowe, aby nie poniósł on negatywnych konsekwencji pracowniczych lub emerytalno-rentowych. Nie jest bowiem dopuszczalne jakiekolwiek pokrzywdzenie obywatela z powodu wykonywania publicznego obowiązku obrony ojczyzny. 1. Służba wojskowa w czasie stanu wojennego 2. Emerytura a praca w szczególnych warunkach 3. Odbywanie zasadniczej służby wojskowej 4. Wliczanie służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy 5. Dotychczasowe orzecznictwo 6. Ubezpieczony zgłosił się do pracodawcy w ustawowym terminie 7. Apelacja ZUSu 8. Wyrok Sądu Apelacyjnego 9. Okres służby winien być traktowany jak okres zatrudnienia W przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy w Siedlcach zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału i ustali prawo do Okręgowy oparł swoje rozstrzygnięcie na następujących ustaleniach faktycznych i rozważaniach ukończył 60-ty rok życia. Wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999 r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy, uzupełniony pracą w rolnictwie, w wymiarze 25 lat. Organ rentowy stwierdził, iż ubezpieczony przepracował w szczególnych warunkach 13 lat, 4 miesiące i 2 dni. Do tego stażu ZUS nie zaliczył okresu odbywania przez ubezpieczonego zasadniczej służby wojskowej. Dlatego też zaskarżoną decyzją z 18 grudnia 2017 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania okresie od 9 lipca 1975 r. do 30 września 1990 r. ubezpieczony pracował w spółce i stale oraz w pełnym wymiarze wykonywał pracę operatora-maszynisty koparek i ładowarek jednonaczyniowych i wielonaczyniowych, co jest uznawane za pracę w warunkach wojskowa w czasie stanu wojennegoW międzyczasie ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową. Z powodu wprowadzenia stanu wojennego, służba ta została odbyciu służby, przed upływem 30 dni od jej zakończenia ubezpieczony zgłosił się do pracodawcy i wykonał badania lekarskie, w których nie stwierdzono przeciwwskazań do pracy na wysokości. W dniu 27 kwietnia 1982 r. przystąpił do wykonywania pracy na stanowisku operatora koparki i pracę te wykonywał nieprzerwanie do końca wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu ocenie Sądu Okręgowego odwołanie ubezpieczonego podlegało a praca w szczególnych warunkachSąd wskazał, że zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 wyżej wymienionej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu także, że zgodnie z § 3 i § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w ww. wieku, jeżeli ukończył wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia tj. co najmniej 25 lat w przypadku mężczyzny a w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z § 2 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym zasadniczej służby wojskowejSąd podniósł że ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową. Służba ta, z powodu wprowadzenia stanu wojennego, została wydłużona. Odbywanie zasadniczej służby wojskowej przedzieliło pracę ubezpieczonego w warunkach szczególnych, tj. zatrudnienie jako operatora wskazał, że pierwotnie zaliczanie okresu służby wojskowej kształtował przepis art. 108 ust 1 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wespół z § 2 ust. 1 i § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie szczególnych uprawnień żołnierzy i ich rodzin. Z przywołanego przepisu ustawy wynikało, iż czas odbywania zasadniczej lub okresowej służby wojskowej wlicza się pracownikowi do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień związanych z tym zatrudnieniem, jeżeli po odbyciu tej służby podjął on zatrudnienie w tym samym zakładzie pracy, w którym był zatrudniony przed powołaniem do służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracyZ kolei normy zawarte w przywołanym rozporządzeniu stanowiły, że jeżeli w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z tej służby żołnierz zgłosi powrót do zakładu pracy, to żołnierzowi wlicza się czas odbywania służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym podjął zatrudnienie, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem w tym zakładzie oraz w zakresie szczególnych uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym z dnia 21 listopada 1967 r. była nowelizowana. Istotne zmiany nastąpiły od dnia 6 sierpnia 1979 r., kiedy to wprowadzono nową numerację części artykułów a także pojawiło się nowe brzmienie niektórych przepisów. W ten sposób norma regulująca zaliczenie okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakresie uprawnień związanych z zatrudnieniem (takie brzmienie obowiązywało do 1 stycznia 1975 r.) lub odpowiednio uprawnień wynikających z przepisów szczególnych (treść od 1 stycznia 1975 r.) została przeniesiona z art. 108 ust. 1 do art. 120 ust. 1. ustawy o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej orzecznictwoSąd przywołał uchwałę 7 sędziów Sądu Najwyższego z 16 października 2013 r. II UZP 6/13. W uzasadnieniu tej uchwały zawarto argumentację na rzecz stanowiska, iż okres od 1 września 1979 r. podlega zaliczeniu, w myśl art. 120 ust. 1 i ust. 3, do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym pracownik podjął pracę, w zakresie wszelkich uprawnień wynikających z kodeksu pracy oraz z przepisów szczególnych. Przepis ten bowiem został usunięty z obrotu prawnego dopiero z dniem 21 października 2005 r.,tj. na skutek wejścia w życie art. 1 pkt 39 ustawy z 29 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz zmianie ustawy o służbie zastępczej (Dz. U. Nr 180, poz. 1496).Zdaniem Sadu podobną ocenę prawną wyraził Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z dnia 8 czerwca 2017 r. III AUa 1341/16. W uzasadnieniu wyroku wskazano, iż przepis art. 120 ustawy o powszechnym obowiązku obrony PRL nie wprowadził żadnej istotnej zmiany w sytuacji wliczania do uprawnień pracowniczych okresu służby wojskowej po dniu 31 sierpnia 1979 tej sytuacji Sąd przyjął, iż odbywanie zasadniczej służby wojskowej po 1 września 1979 r. może być zakwalifikowane jako okres pracy w warunkach szczególnych o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 1 ustawy o powszechnym obowiązku obrony zgłosił się do pracodawcy w ustawowym terminieW realiach niniejszej sprawy ubezpieczony zgłosił się do pracodawcy w celu podjęcia pracy przed upływem, wyrażonego w art. 120 ust. 1 powyższej ustawy, 30-dniowego terminu od zwolnienia od służby wojskowej. Bezsprzecznie, ubezpieczony poddany został badaniom lekarskim podjętym w celu wykrycia przeciwwskazań do pracy na wysokości (stosowny wpis w legitymacji ubezpieczeniowej). W tej sytuacji uzasadnione jest stwierdzenie, że ubezpieczony zgłosił się do pracodawcy w celu podjęcia pracy przed upływem 30 dni od zwolnienia z czynnej służby wojskowej i w pierwszej kolejności został skierowany na badania lekarskie będące warunkiem dopuszczenia do wykonywania pracy na stanowisku operatora koparki. W tych okolicznościach Sąd stwierdził, że ubezpieczony spełnił wyrażony w art. 120 ust. 1 omawianej ustawy warunek podjęcia pracy w 30-dniowym terminie liczonym od zwolnienia ze ocenie Sądu zaliczenie okresu odbywania przez ubezpieczonego służby wojskowej w do stażu pracy w warunkach szczególnych powoduje, iż suma powyższego okresu z ustalonym przez organ rentowy stażem w wymiarze 13 lat, 4 miesiące i 2 dni wynosi łącznie ponad 15 konsekwencji ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999 r. legitymuje się ponad 15-letnim stażem pracy w warunkach szczególnych. Mając to na uwadze, Sąd podstawie art. 47714 § 2 zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił prawo do emerytury, w którym spełnił ostatni z warunków nabycia prawa do emerytury. W tym dniu bowiem ubezpieczony wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu ZUSuZ wyrokiem tym nie zgodził się organ rentowy. Wniósł apelację. Zaskarżył wyrok w całości zarzucając naruszenie art. 184 ust. 11 pkt 1 w zw. z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu ubezpieczeń Społecznych w zw. z § 2 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze poprzez ich błędną wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie i ustalenie prawa o emerytury osobie nie spełniającej przesłanki 15 lat pracy w szczególnych Apelacyjny orzekł, iż apelacja nie jest Okręgowy nie naruszył art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach u rentach z Sądu ApelacyjnegoSąd Apelacyjny podziela utrwalony w orzecznictwie Sądu Najwyższego i sądów powszechnych pogląd, że do pracy w szczególnych warunkach dolicza się służbę wojskowa o ile przed i po odbyciu zasadniczej służby wojskowej wykonuje się pracę tego rodzaju, a pracownik w ustawowym terminie najpóźniej w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia zgłosi swój powrót do tego do uchwały SN z z dnia 16 października 2013 r. III UZP 6/13 Czas zasadniczej służby wojskowej odbytej w okresie obowiązywania art. 108 ust. 1 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zalicza się - na warunkach wynikających z tego przepisu - do okresu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku ta dotyczyła obowiązywania art. 108 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 1974 r. Wynikało to z faktu, że Sąd Najwyższy zajmował się jedynie okresem służby odbywanej w latach służby winien być traktowany jak okres zatrudnieniaZawarte w art. 120 ust. 1 stwierdzenie, że okres służby wlicza się do okresu pracy w zakładzie pracy z zakresie wszelkich uprawnień wynikających z kodeksu pracy oraz przepisów szczególnych stanowi podstawę do wykładni, zgodnie z którą okres służby na zasadzie fikcji prawnej winno się traktować jako okres zatrudnienia. W przypadku wnioskodawcy jako okres pracy w szczególnych warunkach. Konsekwencją tego jest powinność uwzględnienia tego okresu także przy ustalaniu uprawnień emerytalnych pracownika, które przepisy wiążą z wykonywaniem pracy w warunkach takiego wniosku prowadzi także wykładnia systemowa i celowościowa. Jak trafnie wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 19 maja 2016 r. II UK 275/15, wykładnia przepisów ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej skłania do konkluzji, że wolą ustawodawcy było takie ukształtowanie warunków zatrudnienia i zabezpieczenia społecznego żołnierza rezerwy odbywającego obligatoryjną (pod groźbą kary) służbę wojskową lub ćwiczenia wojskowe, aby nie poniósł on negatywnych konsekwencji pracowniczych lub emerytalno-rentowych. Nie jest bowiem dopuszczalne jakiekolwiek pokrzywdzenie obywatela z powodu wykonywania publicznego obowiązku obrony ojczyzny (wyr k SN z 18 kwietnia 2018 r. III UK 57/17).W świetle ugruntowanego orzecznictwa Sądu Najwyższego i sądów powszechnych apelacja organu rentowego nie jest zasadna.

Pracodawca, który zatrudnia młodego pracownika, musi liczyć się z faktem powołania go do wojska. Wprawdzie służba wojskowa trwa tylko 9 miesięcy, jednak nieobecność pracownika utrudnia prawidłową działalność pracodawcy. Powołanym do wojska pracownikom przepisy ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (DzU z 2004 r. nr 241, poz. 2416 ze zm.) gwarantują, że po zakończeniu służby nie będą w gorszej sytuacji od innych. Ich stosunki pracy nie zostają, co do zasady, rozwiązane. Ulegają jedynie w tym czasie zawieszeniu wzajemne świadczenia - zatrudniony nie pracuje, a pracodawca nie płaci powinni pamiętać, że w okresie między dniem doręczenia pracownikowi karty powołania do czynnej służby wojskowej a jej odbyciem stosunek pracy nie może być przez zakład pracy wypowiedziany ani rozwiązany. Jeżeli okres dokonanego przez zakład pracy lub przez pracownika wypowiedzenia stosunku pracy upływa po dniu doręczenia pracownikowi karty powołania do czynnej służby wojskowej, wypowiedzenie staje się bezskuteczne. W tym przypadku rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić tylko na żądanie Pracodawca wypowiedział pracownikowi umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony 31 stycznia 2008 r. Umowa rozwiąże się 29 lutego br. Pracownik 8 lutego 2008 r. otrzymał kartę powołania do zasadniczej służby wojskowej. Dlatego też dokonane wypowiedzenie staje się bezskuteczne. 29 lutego br. powołany do wojska pracownik na piśmie poinformował pracodawcę, że żąda wydania świadectwa pracy z uwagi na upływ okresu wypowiedzenia, a on nie jest zainteresowany dalszym zatrudniony od 1 września 2007 r. 8 lutego 2008 r. otrzymał kartę powołania do zasadniczej służby wojskowej. Do jednostki wojskowej ma się stawić pod koniec lutego br. Służba wojskowa planowo zakończy się w listopadzie br. Jest uprawniony do 20 dni urlopu wypoczynkowego. Pracodawca po powrocie pracownika do pracy będzie obowiązany udzielić urlopu wypoczynkowego za 2007 r. w wymiarze 6,64 dnia oraz 5 dni za 2008 wymienione zasady stosuje się również do umów o pracę zawartych na okres próbny. W razie upływu okresu próbnego po powołaniu pracownika do czynnej służby wojskowej umowę o pracę uważa się za zawartą na czas o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy ulega natomiast rozwiązaniu z upływem terminu określonego w pracodawcyPrzepisy ustawy o powszechnym obowiązku obrony gwarantują powołanemu pracownikowi określone świadczenia, do których zaliczamy dni wolne od pracy, odprawę, urlop wolne udzielane są na wniosek pracownika, któremu doręczono kartę powołania do czynnej służby wojskowej w wymiarze:• 2 dni, jeżeli pracownikowi doręczono kartę powołania do zasadniczej lub okresowej służby wojskowej,• 1 dnia, jeżeli pracownikowi doręczono kartę powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych trwających powyżej 30 okres zwolnienia od pracy pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia. Obowiązujące u danego pracodawcy przepisy mogą jednak przyznawać pracownikowi wynagrodzenie za ten powołany do zasadniczej lub okresowej służby wojskowej otrzymuje od pracodawcy odprawę w wysokości 2-tygodniowego wynagrodzenia obliczonego według zasad określonych dla ustalania ekwiwalentu za urlop nie przysługuje w razie ponownego powołania do tej samej bezpłatny przysługuje pracownikowi powołanemu do odbycia ćwiczeń wojskowych. Wymiar tego urlopu odpowiada okresowi trwania ćwiczeń. Nie dotyczy to jednak ćwiczeń trwających do 24 godzin, odbywanych w czasie lub w dniu wolnym od pracy. W czasie trwania urlopu bezpłatnego pracownik zachowuje wszystkie uprawnienia wynikające ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wraca do pracyPracodawca, który zatrudnił pracownika w dniu powołania, ma obowiązek zatrudnienia go po zakończeniu służby wojskowej, jeżeli ten zgłosił się do niego w ciągu 30 dni od zwolnienia ze służby. Zachowanie wymienionego terminu powoduje, że czas odbywania służby wojskowej wlicza się do okresu zatrudnienia u tego pracodawcy w zakresie wszystkich uprawnień wynikających ze stosunku pracy. Zdarza się, że pracownik nie może dotrzymać tego terminu na przykład z powodu choroby. Wówczas powinien zawiadomić pracodawcę o swojej gotowości podjęcia zatrudnienia i niemożności niezwłocznego przystąpienia do jego wykonywania jak również okoliczność tę uzasadnić. W takiej sytuacji uważa się, że zatrudnienie zostało tym miejscu należy przypomnieć, że zgodnie z art. 59 ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP żołnierzami w czynnej służbie wojskowej są osoby, które odbywają:• zasadniczą służbę wojskową,• nadterminową zasadniczą służbę wojskową,• przeszkolenie wojskowe,• ćwiczenia wojskowe,• okresową służbę wojskową. Nie zawsze po zakończeniu służby wojskowej pracownik wraca do tego samego pracodawcy. Jeżeli podejmie pracę w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej, to czas odbywania tej służby zostanie mu wliczony do okresu zatrudnienia wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień wynikających ze stosunku pracy, z wyjątkiem uprawnień przysługujących wyłącznie pracownikom u pracodawcy, u którego podjął pracę, czyli uzależnionych od stażu zakładowego. Zasada ta dotyczy również pracowników, którzy podejmują pracę po raz pierwszy w życiu, jak też pracowników podejmujących pracę po upływie 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby powinien zatrudnić pracownika po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej na poprzednio zajmowanym stanowisku lub na stanowisku równorzędnym pod względem rodzaju pracy oraz równorzędne stanowisko pracy należy rozumieć takie, które odpowiada kwalifikacjom żołnierza powracającego po odbyciu czynnej służby wojskowej, jest podobne rodzajowo do poprzednio zajmowanego, z wynagrodzeniem nie niższym i z porównywalną możliwością awansowania. Należy pamiętać, że jeżeli w okresie odbywania przez pracownika czynnej służby wojskowej u pracodawcy zostały przeprowadzone zmiany w systemie wynagradzania, to powinny one objąć również tego pracownika. Dotyczy to tych zmian wynagrodzenia, które wynikają z systemu wynagradzania ogółu pracowników lub tej ich grupy, do której zaliczony został pracownik. Nie należą natomiast zmiany wynagrodzenia związane z przeszeregowaniem lub awansowaniem poszczególnych Skrobisz-Kaczmarek radca prawny

Z MSWiA do wojska nie tak łatwo. Dominik Mikołajczyk 04.07.2023 12:24. Drukuj. PDF. Fot. M. Bieniek/opp-slask.policja.gov.pl. Jak się okazuje, przeniesienie z służb podległych MSWiA, choć dozwolone przepisami, nie jest takie proste. Wymaga ono bowiem m.in. zgody szefa resortu spraw wewnętrznych i administracji, a ta nie jest – jak

^{Będący na emeryturze od ponad dziesięciu lat były funkcjonariusz Straży Granicznej został przyjęty do służby w policji. Tym razem, ze względu na nowe kwalifikacje (ukończenie studiów wyższych i aplikacji radcowskiej) – na dużo wyższe stanowisko, niż zajmował wcześniej w SG. Czy jeśli będzie odchodził ze służby, fakt, że teraz awansował, będzie miał wpływ na wysokość jego świadczenia? Tak. Jeżeli emeryt mundurowy ponownie zostanie przyjęty do służby w policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służbie Więziennej albo zostanie powołany do zawodowej służby wojskowej, wysokość jego emerytury powinna zostać ustalona ponownie w sposób określony w art. 33b i 33c ustawy emerytalnej. Zgodnie z tymi przepisami w razie powrotu byłego funkcjonariusza do którejś z wymienionych formacji (poza wojskiem) i pełnienia w niej służby nieprzerwanie przez co najmniej 12 miesięcy może zostać ustalona, na jego wniosek, nowa podstawa przysługującej mu emerytury. Będzie nią uposażenie na ostatnim stanowisku służbowym zajmowanym w okresie ponownego przyjęcia do służby. Jeśli zatem po powrocie do służby funkcjonariusz awansował, co wiąże się z otrzymywaniem wyższego uposażenia, nowa podstawa wymiaru będzie korzystniejsza od dotychczasowej. Ponadto do wysługi emerytalnej takiego funkcjonariusza doliczony zostanie nowy okres służby, co oznacza, że każdy jej rok zwiększy wysokość emerytury o 2,6 proc. podstawy wymiaru. Chyba że będzie to niemożliwe ze względu na osiągniecie już przez funkcjonariusza jej maksymalnej wysokości (75 proc. podstawy wymiaru). Oczywiście w sytuacji, gdy ponowne przyjęcie funkcjonariusza do służby nie będzie wiązało się dla niego z awansem (może przecież zostać przyjęty na stanowisko, na którym zarabiać będzie mniej niż wcześniej), ustalanie nowej podstawy wymiaru emerytury nie będzie opłacalne. Wówczas może on poprzestać na złożeniu wniosku o doliczenie mu do wysługi emerytalnej nowego okresu służby. W tym wypadku bycie w służbie 12 miesięcy nie jest konieczne. Doliczeniu do wysługi emerytalnej podlega też okres służby wojskowej. podstawa prawna: Art. 33, art. 33a–33b ustawy z 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jedn. DzU z 2015 r. poz. 900)}

Służby mundurowe żądają podwójnych emerytur. Emeryci mundurowi chcą dostawać dwa świadczenia. Na kontach mają zgromadzone składki po przejściu do pracy w cywilu, jednak ZUS odmawia im

W 1998 r. zostałem powołany do zasadniczej służby wojskowej, a od 1999 r. do 2002 r. pełniłem nadterminową zasadniczą służbę wojskową, w tym przez 2 lata na etacie podoficera zawodowego, ze służby nadterminowej zostałem zwolniony w stopniu plutonowego. Czy zostając w tym roku żołnierzem zawodowym, będą mnie obowiązywać stare zasady emerytury wojskowej? Kiedy żołnierz może przejść na emeryturę? W Pana przypadku mamy do omówienia kwestię emerytury wojskowej, która przysługuje żołnierzom zawodowym, a regulowana jest na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. Zgodnie z treścią art. 1 przywołanej ustawy: „żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin – w razie śmierci żywiciela”. Emerytura wojskowa będzie przysługiwała żołnierzowi zawodowemu, który został zwolniony ze służby wojskowej, zaś w dniu zwolnienia z tej służby posiadał 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim. Nie dotyczy zaś osób, które mają prawo do otrzymywania emerytury na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Okres 15 lat służby dotyczy tych żołnierzy, którzy podjęli służbę przed rokiem 2013, gdyż od 2013 roku właśnie zmieniły się zasady przyznawania emerytury i innych świadczeń żołnierzom zawodowym. Wedle nowych przepisów emerytura będzie przysługiwała żołnierzom zawodowym z 25-letnim stażem w wojsku oraz dopiero po ukończeniu przez żołnierza 55. życia. Z uwagi na fakt wstąpienia przez Pana do armii, tj. rok 1998, a następnie teraz – ma Pan prawo do skorzystania z bardziej korzystnych warunków przejścia na emeryturę, a więc skorzystania z tej możliwości już po 15 latach służby. Aktualnie w Ministerstwie Obrony Narodowej toczą się dyskusje oraz swego rodzaju rozmowy z żołnierzami, którzy chcą przywrócenia stanu sprzed reformy – jednakże nie mają one większych szans na powodzenie oraz wpływu na Pańską sytuację. Przerwa w służbie a przejście żołnierza na emeryturę Dodatkowo pragnę wskazać, że fakt przerwy w pełnieniu służby wojskowej również nie ma wpływu na Pańską sytuację, bowiem przepisy nie wymagają konieczności pełnienia funkcji nieprzerwanie. O tym również niedawno wypowiadał się wiceminister obrony narodowej, który stwierdził, iż „przerwa w pełnieniu zawodowej służby wojskowej nie ma bezpośredniego wpływu na nabycie uprawnień do emerytury wojskowej, bowiem przepisy nie wymagają od byłego żołnierza zawodowego posiadania nieprzerwanego stażu służby wojskowej uprawniającego do emerytury wojskowej. Natomiast istotnym czynnikiem wpływającym na zasady przyznania tych uprawnień jest data przyjęcia do zawodowej służby wojskowej”. Okres zasadniczej służby wojskowej wlicza się do okresu stażu wymaganego do osiągnięcia emerytury. Dodatkowo żołnierzami w czynnej służbie wojskowej w okresie do 2010 r. były osoby, które odbywały zasadniczą służbę wojskową, nadterminową zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe i okresową służbę wojskową lub pełnią służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny (art. 59 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej – Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.). Wysokość emerytury żołnierza Jeśli zaś chodzi o wysokość świadczenia emerytalnego wypłacanego przez Wojskowe Biura Emerytalne, to dla żołnierzy którzy pozostawali w służbie przez 31 grudnia 2012 roku wynosi ona 40% podstawy wymiaru za 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim i będzie wzrastać: 2,6% podstawy wymiaru za każdy dalszy rok służby wojskowej 2,6% podstawy wymiaru za każdy rok urlopu wychowawczego, nie więcej jednak niż łącznie 3 lata, 0,7% podstawy wymiaru za każdy rok urlopu wychowawczego powyżej 3 lat. Oprócz tego przysługuje wiele innych dodatków i uprawnień do zmiany wysokości świadczenia, która zależą Od miejsca pełnienia służby, czasu i jej warunków. Emeryturę podwyższa się również o: 2% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej bezpośrednio: w składzie personelu latającego na samolotach naddźwiękowych, w składzie załóg okrętów podwodnych, w charakterze nurków i płetwonurków, w zwalczaniu fizycznym terroryzmu; 1% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej bezpośrednio: w składzie personelu latającego na pozostałych samolotach i śmigłowcach, w składzie załóg nawodnych wojskowych jednostek pływających, w charakterze skoczków spadochronowych i saperów, w służbie wywiadowczej za granicą, w oddziałach specjalnych. Emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych”. Pełnienie służby w szczególnych warunkach powoduje zwiększenie emerytury o 2%lub 1% podstawy jej wymiaru za każdy rok tej służby. Emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych Doliczenie do wysługi emerytalnej okresów opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, czyli w pracy innej niż wojsko, przypadających po zwolnieniu ze służby następuje, jeżeli: emerytura wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru, emeryt ukończył 55 lat życia – mężczyzna i 50 lat życia – kobieta albo stał się inwalidą. W przypadku żołnierzy przyjętych do zawodowej służby wojskowej po raz pierwszy po dniu 1 stycznia 1999 r., emerytura wojskowa będzie ustalona wyłącznie za okres służby wojskowej. Więc z uwagi na przyjęcie Pana do służby przed 1999 rokiem istnieje szansa na uwzględnienie również innych składek w obliczaniu wymiaru świadczenia. Do prawidłowego obliczenia podstawy wymiaru emerytury należy obliczyć całe uposażenie, w skład którego należy wliczyć: uposażenie zasadnicze według stanowiska służbowego, dodatek za długoletnią służbę wojskową, dodatki o charakterze stałym, 1/12 dodatkowego uposażenia rocznego. Jak Pan widzi, składników od których będzie wyliczona wysokość Pańskiego świadczenia, jest bardzo wiele, nie dysponuję wystarczająca ilością informacji, aby wskazać Panu wysokość świadczenia, które Pan otrzyma. Szczegółowych wyliczeń dokona właściwa jednostka po złożeniu przez Pana takiego wniosku. Do wniosku powinien Pan dołączyć również stosowne dokumenty. Więcej szczegółów w zakresie dokumentów, które musi Pan złożyć wraz z wnioskiem, dostępne pod linkiem: Podsumowując – będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnych warunków i przejść na emeryturę już po 15 latach służby. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ ^{ul. T. Zana 36-38C. 20-601 Lublin. Numer telefonu do Centrum Obsługi Telefonicznej ZUS (COT): (22) 560 16 00 - koszt połączenia wg umowy klienta z operatorem telekomunikacyjnym. Istnieje też możliwość złożenia wniosku do oddziału ZUS w miejscu zamieszkania osoby zainteresowanej, który następnie przekaże go – po uprzednim} Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą, w tym w szczególności zgodnie z treścią uchwały Sądu Najwyższego w składzie 7 sędziów z dnia 16 października 2013 r., sygn. akt II UZP 6/13, czytamy iż: “czas zasadniczej służby wojskowej odbytej w okresie obowiązywania art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 1974 r., zalicza się do okresu pracy w szczególnych warunkach, o ile pracownik po zakończeniu odbywania służby został zatrudniony w tych samych warunkach przez pracodawcę, u którego był zatrudniony w chwili powołania do służby. Warunki powrotu pracownika do poprzedniego zatrudnienia po odbyciu zasadniczej służby wojskowej w okresie od 29 listopada 1967 r. do 5 sierpnia 1979 r. określał art. 106 ust. 1 ww. ustawy”. Wedle wspomnianych przepisów zakład, który zatrudniał pracownika w dniu powołania do zasadniczej służby wojskowej, był obowiązany do zatrudnienia go na poprzednio zajmowanym stanowisku lub stanowisku równorzędnym pod względem rodzaju pracy oraz zaszeregowania osobistego, jeżeli w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z tej służby pracownik zgłosił swój powrót do zakładu w celu podjęcia zatrudnienia. Z powyższego wynika, że pracownikowi zatrudnionemu przed powołaniem do służby wojskowej w szczególnych warunkach (I kategoria zatrudnienia w tamtym okresie), który po zakończeniu służby ponownie podjął pracę na tym samym stanowisku, okres ten podlega wliczeniu do okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Powyższe odnosiło się również do sytuacji, w której po powrocie do pracy pracownik podjął się wykonywania innej pracy (również zaliczanej do kategorii prac wykonywanych w szkodliwych warunkach), wówczas okres tej służby pomimo zmiany stanowiska pracy jest zaliczany do okresu wymaganego do uzyskania wcześniejszej emerytury. Sądy już od dłuższego czasu nie stwarzały problemów z zaliczaniem okresu odbywania służby wojskowej do stażu pracy. Zauważyłam, że również ZUS poddał się obowiązującemu orzecznictwu. Dlaczego więc zamieszczam ten wpis? Dzisiejszy wpis podyktowany jest świeżym orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 11 stycznia 2017 r., sygn. akt: III AUa 808/16, zgodnie z którym czytamy, iż: “Czas zasadniczej służby wojskowej zalicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia emerytury w niższym wieku emerytalnym (art. 184 w związku z art. 32 ust. 1 także wtedy, gdy, żołnierz przed powołaniem do zasadniczej służby wojskowej w ogóle nie był zatrudniony, ale po zwolnieniu z tej służby w ciągu trzydziestu dni podjął zatrudnienie i pracował w szczególnych warunkach pracy”. Owo “precedensowe” rozstrzygnięcie może bowiem stanowić koło ratunkowe dla wielu osób, które nie posiadały do tej pory odpowiedniego stażu pracy w warunkach szczególnych na dzień 31 grudnia 1998r. W uzasadnieniu do przywołanego orzeczenia, czytamy iż: “Zgodnie brzmieniem przepisu art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej – do okresu zatrudnienia wlicza się w zakresie wszelkich uprawnień związanych z tym zatrudnieniem, okres odbywania służby wojskowej, jeżeli po jej odbyciu pracownik w ciągu trzydziestu dni podjął zatrudnienie w tym samym zakładzie pracy, w którym był zatrudniony przed powołaniem do służby. W myśl § 3 art. 108 ustawy o powszechnym obowiązku obrony, warunkiem wliczenia służby wojskowej do okresu zatrudnienia jest zachowanie terminów, o których mowa w art. 106 ust. 1 lub w art. 107 ust. 1. Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Rady Ministrów z 22 listopada 1968 r. żołnierzowi, który podjął zatrudnienie stosownie do zasad określonych § 2-4, wlicza się czas odbywania służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym podjął zatrudnienie, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem w tym zakładzie oraz w zakresie szczególnych uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym zawodzie. Nadto ust. 2 omawianego § 5 rozporządzenia stanowił, iż jeżeli żołnierz po odbyciu służby wojskowej podjął zatrudnienie zgodnie z § 3 ust. 3 w innym zakładzie pracy, do okresu zatrudnienia w zakresie określonym w ust. 1 wlicza się także czas zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym był pracownikiem w dniu powołania do służby wojskowej. Z powyższych uregulowań nie wynika, w ocenie Sądu Apelacyjnego, aby warunkiem zachowania uprawnień w nich przewidzianych było podjęcie pracy na tym samym stanowisku czy też w tym samym zakładzie pracy, co przed powołaniem do służby wojskowej. Obowiązek zatrudnienia żołnierza na stanowisku poprzednio zajmowanym równorzędnym lub zgodnym z nowo uzyskanymi kwalifikacjami dotyczył zakładu pracy, nie zaś żołnierza zgłaszającego powrót do pracy po odbyciu służby wojskowej. Przepisy § 3 ust. 4 i § 5 ust. 2 rozporządzenia z dnia 22 listopada 1968 r. wyraźnie zaś stanowią o możliwości podjęcia przez żołnierza – we wskazanych w nich warunkach – zatrudnienia w innym zakładzie pracy z wliczeniem okresu zatrudnienia w poprzednim zakładzie pracy do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym zawodzie”. Mam głęboką nadzieję, iż orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Lublinie nie pozostanie odosobnionym, pozwoli to wielu osobom na zdobycie emerytury w wieku obniżonym. Jestem radcą prawnym i od 2009 roku prowadzę działalność na obszarze całej Polski walcząc przed Sądami w sprawach o emerytury, renty, zasiłki, świadczenia przedemerytalne, jak również o zaległe składki na ubezpieczenie. Dzięki dziesiątkom przeprowadzonych spraw, jestem w stanie wspomóc swoich klientów doświadczeniem nabytym w procesach, jak również znaleźć racjonalne argumenty na przeciwstawienie się bezzasadnym odmowom w decyzjach dotyczących przyznania gwarantowanych świadczeń.

Osoby, które osiągną wiek emerytalny 6 kwietnia 2016 roku lub później, nie uzyskają prawa do emerytury dodatkowej, zamiast tego przysługiwać im będzie prawo do nowej emerytury państwowej. Warunki nabycia uprawnień do brytyjskiej emerytury. Prawo do pełnej brytyjskiej State Pension nabywa się po osiągnięciu wieku emerytalnego. Od

Wysokość emerytury w wojsku zależy od wielu czynników. Ci którzy skorzystają ze swojego prawa emerytury po 15 latach służby nie dostaną zbyt dużo, bo ich świadczenie wyniesie jedynie 40 Co do zasady, emerytura policjanta to 40 procent jej wymiaru za pierwszych 15 lat odbywania służby. Emerytura wzrasta następnie o 2,6 proc. podstawy za każdy kolejny rok pracy. Po ilu latach emerytura wojsku? Obecnie obowiązuje ustawa o obronie Ojczyzny z 2022 r. (Dz.U. z 2022.550). Porusza ona kwestię dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej oraz wiążącej się z nią kwestii późniejszej emerytury. To właśnie tam należy szukać odpowiedzi na pytanie, po ilu latach emerytura wojskowa należy się żołnierzowi.

Gdy będziemy ustalać Ci prawo do emerytury lub renty i wyliczać jej wysokość, uwzględnimy czas Twojej aktywności zawodowej i przebywania na zwolnieniach, pobierania przez Ciebie zasiłków, innych świadczeń itp. – czyli Twoje okresy składkowe i nieskładkowe . Rozwiń menu Jakie okresy ustalamy w podwójnym wymiarze.

Czy z emerytury w wieku 60/65 lat będą mogły skorzystać tylko osoby, które ukończą go po 30 września 2017 r., czyli po wejściu w życie nowych przepisów? Nie. Z emerytury będą mogły skorzystać również kobiety urodzone do 30 września 1957 r. oraz mężczyźni urodzeni do 30 września 1952 r.

Wcześniejsze emerytury dla nauczycieli powrócą? W piątek (28 lipca) Sejm odrzucił większość poprawek Senatu do nowelizacji ustawy Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw, tym samym zatwierdzając ustalenia, dotyczące powrotu świadczenia od września 2024 dla jednej z grup nauczycieli. Teraz dokument trafi do prezydenta.

Reasumując, stwierdzić należy, że skoro art. 21 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych wprost odwołuje się do pojęcia okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS i jednocześnie nie ma wątpliwości, że czas zasadniczej służby wojskowej odbytej w

Gen. Różański: w 2016 r. więcej ćwiczeń; powrót tych, którzy odeszli z wojska. 2016-01-02 09:10 aktualizacja widzieli siebie jako żołnierzy zawodowych, którzy służą do emerytury Zgodnie z jej treścią: "Czas zasadniczej służby wojskowej odbytej w okresie obowiązywania art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. nr 44, poz. 220, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1974 r.) zalicza się - na warunkach wynikających z tego 4O8Tjl.